Bursa Yeşil Türbe

Bursa Yeşil Türbe, bu türbe Bursa'nın tarihi sembol yapılarından birisi olma niteliğini sürdürmektedir. Şehrin birçok bölgesinden görülebilen bir konumda yer alan yeşil türbe, 1421 yılında Yıldırım Bayezid'in oğlu Sultan Mehmed Çelebi tarafından yaptırılmıştır. Yeşil Türbe'nin içerisinin tam ortasında Sultan Mehmed Çelebi'nin sandukası vardır. Bu sandukanın üzerinde de kabartma sülüs celisi ile yazılmış olan bir kitabe mevcuttur. Hemen yanı başında ise oğulları Şehzade Mustafa, Yusuf ve Mahmut; kızları Sitti Hatun'un beyaz zemin üzerine lacivert motifler ve çinilerle kaplı olan sandukası, Selçuk Hatun'un kabartma kitabeli sandukası ile Ayşe Hatun ile dadısı Daya Hatun'a ait olan sekiz sanduka mevcuttur.

Böylesi ilgi uyandırıcı bir yapının Mimarı ise Hacı İvaz Paşa'dır. Dışarıdan bakıldığında bir katlı gibi görünse de beşik tonuzlu mezar odası ve üzerinde bulunan sandukaların olduğu salonla beraber iki katlı olan bir yapıdır. Türbenin dış duvarları turkuaz renkli çinilerle kaplı olup iç duvarlar, mihrab, cümle kapısı ve cephe kaplamaları da çiniden yapılmıştır. Türbenin mimarisi ve işçiliği o zamanın en güzel örneklerini günümüze yansıtmaktadır. Sekizgen bir prizma bedene sahip olan türbe; tüm cephelerin açılımı olarak incelendiğinde; kasnak, beden ve kubbe duvarları olmak üzere üç kütlesel mimari unsurdan meydana gelmektedir. Türbenin cephesinde ayrıca su basmanı, sivri kemerleri ve mevcut cephelerin birleştiği köşeleri dolaşarak saçakları komple saran mermer çerçeve göze ilişmektedir. Yeşil Türbe'nin kemerle pencere lentosu arasında kalan bölümde de ayet ve hadisler vardır.

Ayrıca türbede kullanılmış olan çiniler, İznik çiniciliğinin de en güzel örneklerini yansıtmaktadır. Özellikle kıbleye bakan mihrabı çok güzel bir sanat eseri olan Yeşil Türbe; Osmanlı mimarisinde duvarları komple çini ile kaplı olarak yapılan tek türbedir. Türbenin duvarları, mermer çerçeve ve kemerlerin arasında kalan bölümler turkuaz renkli çinilerle komple kaplı durumdadır. Fakat geçmişten bugüne kadar yapılmış olan bakım ve onarım çalışmaları sebebiyle tahrip olan çinilerin yerine yenisi yapılmış, bu nedenle sayısı oldukça azalan orijinal çiniler, kapının solunda yer alan bir yüzde toplanmış vaziyettedir.